شیوع اختلالات اسکلتی–عضلانی در دندان‌پزشکان ایران: مرور سیستماتیک و متاآنالیز

هدف: دندان‌پزشکی از نظر اختلالات اسکلتی-عضلانی یک حرفه پرخطر است. هدف از مطالعه حاضر نیز برآورد میزان شیوع این اختلالات با روش مرور سیستماتیک و متاآنالیز در دندان‌پزشکان ایرانی می‌باشد. مواد و روش‌ها: بانک‌های اطلاعاتی ملی Magiran, IranMedex, Irandoc و بین‌المللی,,Pubmed ,Scopus ,Web of science  ProQuest، موتور جستجوی Google scholar و پایگاه منطقه‌ی مدیترانه شرقی IMEMR با استفاده از کلید‌واژه‌‌های شیوع، اسکلتی عضلانی، دندان‌پزشکان و Musculoskeletal, Prevalence و Dentists مورد جستجو قرار گرفتند. کیفیت متدولوژیک مطالعات با استفاده چک‌لیست The Joanna Briggs Institute بررسی شد. ناهمگنی بین مطالعات با استفاده از آزمون‌های I2 و Q کوکران بررسی شد. آنالیز داده‌ها با استفاده از مدل اثرات تصادفی انجام شد. یافته‌ها: در کل 12 مطالعه با حجم نمونه 1742 نفر وارد پژوهش شد. شیوع تجربه اختلالات اسکلتی- عضلانی لحظه‌ای (در طی کار)، دوره‌ای (در طی یک‌سال) و شیوع 7 روزه به ترتیب 4/73% (فاصله اطمینان 95%: 7/82-1/64)، 3/77% (فاصله اطمینان 95%: 9/87-7/66) و 6/33% (فاصله اطمینان 95%: 8/60-5/6) برآورد شد. ناحیه گردن بالاترین میزان شیوع اختلالات لحظه‌ای 50% (فاصله اطمینان 95%: 3/56-8/43)، دوره‌ای 63% (فاصله اطمینان 95%: 6/67-4/58) و شیوع 7 روزه 3/46% (فاصله اطمینان 95%: 6/85-7) را به خود اختصاص داده بود. نتیجه‌گیری: نتایج میزان بالای شیوع اختلالات در دندان‌پزشکان به ویژه در ناحیه گردن را نشان می‌دهند. جهت کاهش اختلالات اسکلتی- عضلانی که نتیجه آن ارتقای سطح کمی و کیفی خدمات دندان‌پزشکان است، باید برنامه‌های جامعی در سطح کشور طراحی و اجرا گردد.